Πατριδογνωσια

O Ξηροθερμικός Δείκτης κλίματος (του Gaussen) έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμος στις μεσογειακές χώρες. Χαρακτηρίζει την ένταση της ξηρασίας του ξηρού μήνα και προσδιορίζεται από τον αριθμό των ημερών που είναι ξηρές από βιολογική άποψη.
Βασίζεται στην παρατήρηση ότι η ξηρότητα μιας περιοχής εξαρτάται από τη θερμοκρασία, τη βροχόπτωση τη σχετική υγρασία και τον αριθμό ημερών ομίχλης, και προκύπτει από έναν εμπειρικό μαθηματικό τύπο που συνυπολογίζει όλες αυτές τις παραμέτρους.

Ο δείκτης δίνει τη δυνατότητα μιας πολύ καλής εκτίμησης των βιοκλιματικών συνθηκών και των συνθηκών φυτικής διάπλασης μιας μεσογειακής περιοχής.

Γενικά, χαρακτηρίζουμε ένα κλίμα μεσογειακό εκεί όπου το καλοκαίρι είναι η πιο ξηρή εποχή. Το βασικό χαρακτηριστικό του μεσογειακού κλίματος είναι η θερινή ξηρασία.
Στο μεσογειακό κλίμα υπάρχει μια σαφής αντίθεση μεταξύ των πιο ψυχρών εποχών οι οποίες είναι υγρές και της θερμής εποχής του καλοκαιριού, η οποία είναι πάντοτε ξηρά.

Ανεξάρτητα από τον ξηροθερμικό δείκτη, στην Ελλάδα συναντάμε τους εξής τύπους κλιμάτων:

(α) Μεσογειακό - Ηπειρωτικό: Θεσσαλία - οροπέδια Δ.Μακεδονίας, κεντρική Πελοπόννησος
(β) Υγρό και Ψυχρό Μεσογειακό: κεντρική, ανατολική Μακεδονία, Θράκη
(γ) Θαλάσσιο Μεσογειακό: Επτάνησα, παράλια Ηπείρου, Δ. Στερεά, περιοχές της Δ. Πελοποννήσου, ΝΔ Κρήτη
(δ) Ξηρό Μεσογειακό: Αττική, Ανατολική Πελοπόννησος
(ε) Ξηρό και θερμό Μεσογειακό: Κυκλάδες και Ανατολική Κρήτη
(στ) Θερμό και υγρό (το χειμώνα) Μεσογειακό: Δωδεκάνησα
(ζ) Αλπικό κλίμα: σε όλες τις ορεινές περιοχές της χώρας.